Vannacht heb ik mijn lief meisje gezien.
Ze kwam in mijn slaap naar mij toe en legt dan haar linkerpoot op mijn arm. Ze wil wandelen, samen nog een keer het vertrouwde blokje om, langs het lange fietspad, door het groene park en weer terug langs het lange kanaal. Ze is blij, kwispelt en kijkt iedere 2 stappen om, contact zoekend met haar waasblauwe ogen. Bij de oude plataan aan het oude golfterrein gaan we zitten, op het gras. Ze geeft me een lebberlik in het gezicht en vleit zich tegen mij aan, met haar grijze snoet op mijn benen. We genieten in stilte. Intens en samen een.
Als ik niet veel later wakker word, zie ik haar ‘lege’ halsband en wandelriem liggen. Tranen rollen over mijn wangen. Ik probeer mezelf te troosten met de vele rijke en mooie herinneringen. Mijn God, wat mis ik mijn lief meisje. Maar ik gun haar de nieuwe vrijheid die na het aardse leven begint.
Run free, LoLa. Run free!
Reactie plaatsen
Reacties
Wat prachtig verwoord. Ik kreeg ook tranen in mijn ogen.