Met een nogal verdrietig oog voor de mensonterende situaties in Ukraïne en het Midden-Oosten, heb ik navolgend geschreven.
Diplomaten praten
terwijl de bevolking wordt belaagd door granaten.
Mannen grijpen de geweren
om het geweldadige ontij te keren.
Vrouwen en kinderen
kunnen de oprukkende dodenmars niet verhinderen.
Politici krakelen
en steeds luider klinken de aanvalsbevelen.
Vrede is een verloren woord
dat niemand - meer - hoort!
Reactie plaatsen
Reacties