Ze vragen me hoe het met me gaat en ik zeg: "Oké!"
Het is makkelijker dan de storm uit te leggen die in mij woedt.
Ze vragen me wat er mis is met me en ik zeg: "Niets!"
Het onder woorden brengen maakt het voor allen te pijnlijk.
Ze vragen me of ik iets nodig heb en ik zeg: "Nee!"
De vraag bevestigen herinnert eraan hoe alleen ik me soms voel.
Soms is stilte comfortabeler dan de waarheid.
Soms is het makkelijker te doen alsof alles goed is dan uit te leggen wat niemand begrijpt.
Ik weet niet wanneer ik zo goed heb leren doen alsof...
Maar, soms zou ik willen dat ik kon vergeten hoe het moet.
Reactie plaatsen
Reacties