Ik ben gekke Henkie niet!

Een week of zo geleden, vertelt iemand mij een wonderlijk verhaal.

"Ik geloof je niet", reageer ik. En: "Onzin!" De man lijkt ineens door een verwarde wesp te zijn gestoken. Geaggiteerd beschuldigt hij mij ervan dat ik hem een leugenaar noem. En hij verwijt mij dat ik hem kwets. Vervolgens ontzegt hij mij de toegang tot de FaceBook-pagina van de organisatie waarvan hij de moderator is.

De beschuldiging en het verwijt zijn onheus, wijs ik resoluut af. Als ik zeg dat ik een bepaald verhaal niet geloof, dan zeg ik daarmee nog niets over de persoon die dat verhaal vertelt. Noch kwets ik hem als ik zeg dat ik dat verhaal dus onzin vindt. ‘Humbug’, is de correcte Engelse qualificatie hiervoor. Een term voor iets dat per intentie niet is wat een ander pretendeert dat het is!

De reactie van de moderator past in het huidige geo-politieke tijdsbeeld, waarin ‘framing’ steeds vaker wordt toegepast. Overigens, president Trump maakt er veel gebruik van. Vooral van negatieve framing want die moet de preferente pretentie versterken dat zijn verhaal - hoe dan ook en altijd - geloofd moet worden.

Begrijpt u inmiddels wat ik bedoel? Of gelooft u het ook niet en is alles onzin?

Maakt niet uit. Ik sta achter mijn woorden, die per intentie niet beledigend of kwetsend zijn bedoeld. Ik laat me niet framen door wie prentendeert dat dat wel zo is.

Hé, ik ben gekke Henkie niet!