Het is vanzelfsprekend dat ik sterf. Wie niet?
Toch leef ik alsof ik nooit doodga. Ik geniet van de intensiteit!
Ik weet, ‘memento mori’ stelt dat je ieder moment je sterfelijkheid moet gedenken. Maar, laat ik eerlijk en duidelijk daarover zijn, ik gedenk die pas op het moment dat het écht nodig is. Tot dat moment, is het leven een feest waar je alles uit moet halen.
Zodat je het leven misschien tóch blijft beleven, ook als je dood bent!
Reactie plaatsen
Reacties